در مبارزه اصلی جیت‌کان‌دو هیچ قانونی نیست.

در عین حال این که سراسر قانونه باخت یکی از طرفین منوط به انصرافش از مبارزه، عدم توانایی ادامه مبارزه به دلیل آسیب دیدگی شدید در مبارزه، ناک اوت شدن(ناک دانی وجود نداره، چرا که توقفی در مبارزه نیست و در خاک‌هم مبارزه ادامه داره)، بیهوشی و مرگ هست. تمام ضربات به هر نحوی قابل اجراست و تمام بدن رو نیز میشه مورد اصابت ضربه قرار داد،

حتی بیضه و چشم و سیب گلو و خلاف مفاصل.

در جیت‌کان‌دو محدودیتی نیست و حتی برای عصبی کردن و یا جلوگیری از دید حریف میشه تو صورتش تف کرد و یا اون رو گاز گرفت. اصل جیت‌کان‌دو یه هنر رزمی ترکیبی برای یه درگیری واقعی خیابانی(فایت استیریت) هست. استفاده انواع سلاح در مبارزات آزاد هست. حتی میشه از کمربند، دستمال گردن و... به عنوان سلاح استفاده کرد.

لازم به ذکر هست که مبازات میتونه به صورت قراردادی هم باشه که قبلش قوانین درش توضیح داده میشه. کتک خوردن و یا زدن ملاک برد و باخت نیست، ملاک در جیت‌کان‌دو نتیجه نهایی مبارزه هست. هیچ فردی در دنیا نمیتونه بگه من کتک نمیخورم و یا حریفی ندارم، حتی بنیانگذار و اسطوره و مادر هنرهای رزمی ترکیبی جهان بروس‌لی.

ایشان هم در مبارزه با استاد یاماموتو که دان 4 کاراته رو داشتن و در زمان خودشون غول کاراته محسوب میشدن کتک خوردن و باختن، ولی باز هم مبارزه کردن تا از یاماموتو یاد بگیرن و به دانششون اضافه کنن. پس اینکه یه نفر بگه من کتک نخوردم یا نمیخورم یا حریف ندارم همش الکیه.

رزمیکاری که کتک نخورده رزمی‌کار نیست. اصل یک فایتر واقعی قدرت تحمل ضربه و کتک خوریشه. مهم اینه مهارت رو ببری بالا و پیشرفت کنی.

مربی و داور فدراسیون بابک میدانشاهی